Na jaren recepten te hebben verslonden en ze te hebben leren scannen op gebruiksgemak én nadat ik mijn volgers en anderen heb gevraagd wat zij graag in recepten zien, ben ik op mijn huidige benadering gekomen voor het schrijven van recepten. Heb je mijn website nog niet eerder bezocht of vind je recepten lezen en/ of gebruiken überhaupt maar ingewikkeld, dan is dit hopelijk de pagina voor jou.
Hoe gebruik ik een recept?
Hieronder vind je wat basisprincipes voor het gebruik van recepten in het algemeen en van de recepten op deze site in het bijzonder:
- Vanaf 2024 heb ik mijn recepten ingedeeld per dieetvoorkeur, seizoen, hoofd ingredient en maaltijd of onderdeel. Dit is om het makkelijker te maken recepten te vinden waar je misschien voor in de stemming bent. Dat gezegd hebbende zijn veganistische recepten natuurlijk geschikt voor iedereen en eet ik met regelmaat gerechten die misschien niet helemaal bij het seizoen of de maaltijd passen, zo eet ik liever ’s middags een grote maaltijd en ’s avonds iets kleiners. Het is dus meer een gids dan dat je perse de dingen moet eten zoals ik ze heb ingedeeld
- Lees voor je begint met koken het hele recept goed door en verzamel alle ingrediënten en andere spullen die je nodig hebt voor het recept. Dit voorkomt dat je er halverwege achter komt dat je een belangrijk ingredient helemaal niet in huis hebt
- De voorbereiding (schillen, snijden, aan gort slaan, etc.) staat in de ingrediëntenlijst. Rond de voorbereiding af voordat je begint met koken, dit voorkomt dat je tijdens het koken ineens nog iets fijn moet snijden. Ik herhaal de hoeveelheden en voorbereiding in het recept zelf zodat je niet hoeft te scrollen
- Nederlanders hebben een hekel aan lepel- en cupmaten, maar ik zweer erbij. Snap je lepels- en cupmaten niet? Dan is het handig om te onthouden dat het vooral gaat om de verhoudingen van de ingrediënten tot elkaar. Voorheen vermelde ik zowel de gewichten of milliliters als de lepel- en cupmaten, maar per 2022 heb ik besloten dat dit nergens op slaat. Google is gratis en maatlepels en -cups kosten echt niks. Ze zijn sowieso een stuk goedkoper dan de drugsweegschaal die je nodig hebt om 2.5 gram uit te wegen
- De eerste keer dat ik een rijsttafel maakte stond ik anderhalve dag in de keuken, de laatste keer 3 uur. Omdat ervaring zo’n verschil maakt zijn de genoemde kooktijden echt ruwe indicaties en gebaseerd op hoe lang ik erover doe plus een beetje meer
- De kooktijd lijkt soms heel erg lang omdat ik ook de niet-actieve kooktijd, zoals persen, marineren of sudderen, meereken. Dit om te voorkomen dat je om 3 uur ’s nachts pas aan tafel kunt
- Ovens zijn klootzakken en elke oven is anders, dus ik ben bang dat je de jouwe goed zult moet leren kennen voor het beste resultaat. Blijf er goed bij, met name verbrandde zaken zijn makkelijk te voorkomen door een beetje op te letten en vaak niet te redden als het eenmaal te laat is
- Ken je een ingrediënt niet? Grote kans dat je het bij de toko, Turkse of Marokkaanse buurtsuper kunt vinden. Met Google kom je ook een heel eind. Kan je iets niet vinden dan kan Google je altijd vertellen hoe je het kunt vervangen, ik heb hier meestal in het Engels wel betere resultaten mee (‘replace [ingredient]’)
- Wat de fuck is een snufje? Een snufje is de hoeveelheid die je met drie vingers vast kunt pakken, niet heel veel dus
- Als je een element van een recept liever kant-en-klaar koopt is dat natuurlijk prima
- Proef! In recepten valt vaak de term ‘naar smaak’. Veel mensen vinden dit verwarrend, maar het betekent letterlijk: tot jij het lekker vindt. Klinkt dit heel spannend? Voeg dan steeds snufjes kruiden toe en proef tot het (voor jou dus) ‘goed’ smaakt. Hoe meer je eet en kookt, hoe beter je weet wat jij lekker vindt en wat werkt.
Oorsprong van recepten en benamingen
Ik probeer altijd te vermelden waar ik recepten, technieken en ideeën vandaan heb. Waar mogelijk link ik naar de bron. Soms weet ik niet meer hoe ik ergens aan kom, dan zet ik dit er over het algemeen ook bij.
Als het om ‘buitenlandse’ gerechten gaat, probeer ik de oorspronkelijke benaming aan te houden en zet ik er tussen haakjes een zoekmachine-vriendelijke naam achter. Als we kunnen leren hoe we boeuf bourguignon moeten spellen, kunnen we dat vast ook met kimchijeon. Omdat ik dit in het verleden niet deed, volgen sommige van mijn URL’s deze regel niet.
Waarom ik mijn bronnen deel
Het kan me geen moer kan schelen wat voor ondingen mensen in hun eigen keuken in elkaar flansen. Maar mensen die over eten schrijven hebben in mijn optiek naast de verantwoordelijkheid ere te geven wie ere toekomt, ook de taak lezers te informeren.
Mijn doel voor het delen van recepten is anderen enthousiast te maken over eten en koken. Door mijn bronnen te delen hoop ik mensen te kunnen inspireren nieuwe dingen te proberen en hun eigen recepten te bedenken. Als ik vertel hoe ik recepten, invloeden en ideeën combineer om tot ‘mijn’ recepten te komen, inspireer ik mensen denk ik meer dan als ik mezelf neerzet als één of andere magische bedenker van recepten die niet voortbouwt op het werk van anderen.
Ten slotte wil ik niet degene zijn die een keuken zo verkeerd heeft neergezet dat mensen een restaurant of land bezoeken en daar dan enorm teleurgesteld en verward zijn door wat ze voorgeschoteld krijgen omdat ik iets op het internet heb gezet dat in geen velden of wegen te maken heeft met de daadwerkelijke keuken.
Dit wil niet zeggen dat ik het bovenstaande altijd goed doe. Ik ben ook maar een mens en ik run deze hele website in mijn eentje voor nop. Aanvullingen en correcties zijn daarom altijd welkom.
