Als je mij volgt op Instagram, heb je misschien gemerkt dat ik een beetje een kookboeken-hoarder ben.
Daarom wilde ik het eens over een andere boeg gooien en een lijstje delen met een paar van mijn favoriete kookboeken. Het is onmogelijk om al mijn favorieten te noemen, dus laten we het voor nu op deze voorlopige top 7 laten. In de toekomst wil ik meer lijstjes met jullie delen met favoriete per genre en onderwerp. Maar voor nu: mijn top 7.
Nigel Slater – Appetite
Appetite was het eerste kookboek dat ik voor mezelf kocht.
Er zijn een paar redenen waarom ik zo van dit boek houd. Nigel raadt niet alleen aan dat je Smarties in je voorraadkast bewaart, omdat iedereen wel een Smartie lust, maar hij schrijft zijn recepten vooral met een focus op de zintuigelijke aspecten van het koken. Hoe moet iets voelen? Ruiken? Wat doen de kleuren? Dit is een veel nuttigere manier om lezers door stappen heen te begeleiden dan tijden omdat er zoveel variabelen zijn in de keuken (zelf ben ik onder druk gezwicht voor ruwe timings naast zintuigelijke aanwijzingen).Nigel schrijft geruststellend waardoor elk recept haalbaar voelt, wat precies is waarom ik van hem verreweg de meeste boeken heb, waarvan dit de meest bevlekte is.
Daarbij Appetite biedt 3 tot 5 variaties bij elk recept. Deze variaties leren je hoe recepten werken en hoe smaken en texturen samengaan. Hiermee ligt Appetite aan de grondslag voor de recepten die ik probeer te delen. Ik kook er nu nog zelden uit, maar de manier waarop ik koken en het schrijven van recepten benader, begint bij Nigel.
Je kunt al mijn door Nigel Slater geïnspireerde recepten hier vinden.
Lucky Peach Presents Power Vegetables
Helaas bleek Lucky Peach geen fijne plek te zijn. En ik oudere edities teruglees, zie ik ook dat het allemaal veel lomper was dan ik me kan herinneren (misschien was ik zelf ook lomper toen ik ze voor het eerst las). Maar toen ik mijn eerste exemplaar in handen kreeg, was er niets geweldiger, omdat ik voor Lucky Peach niet wist dat er zo over eten geschreven werd.
Ik heb bijna alle edities en alle boeken. Hoewel de losse tijdschriften nu moeilijker te vinden zijn, kun je de boeken nog vrij goed vinden. Ik geloof zelf dat Lucky Peach presents Power Vegetables het meest waar voor je geld biedt. De fotografie is geweldig, de recepten zijn allemaal toegankelijk en gemakkelijk te volgen, en ze BARSTEN van smaak. De meeste recepten zijn vegan in plaats van vegetarisch. Iets waar het in andere boeken met een focus op groente, die zwaar leunen op kaas (en ik hou van kaas, alleen niet bij elke maaltijd) of dieetcultuur promoten, nog wel eens aan wil schorten.
Hier vind je enkele recepten uit Lucky Peach presents Power Vegetables.
Ed Smith – On The Side
Ik vond On The Side in de koopjes-hoek bij de American Book Center in Den Haag. Geïntrigeerd door een boek dat alleen uit bijgerechten bestaat, kocht ik het meteen. Sindsdien is dit boek mijn rots. Ik begrijp niet waarom er niet meer boeken over bijgerechten zijn, al is dit misschien wel de enige die je ooit nodig zult hebben.
Elk recept bevat tips over waar je ze mee kunt combineren en hoe je met andere recepten uit het boek tot een volledige plantaardige maaltijd combineert. Niet alleen dat, er zijn niet één maar drie (DRIE!) indexen waarmee je recepten kunt kiezen op basis van het hoofdingrediënt, de groenten die je wil gebruiken en op basis van tijd.
Elke keer als ik het even niet meer weet met mijn groentela of iets nieuws wil proberen, open ik dit boek. Ik deelde eerder een recept voor peper en limoenrijst uit On The Side.
MiMi Aye – Mandalay
Ik moet bekennen dat ik nog niet veel uit Mandalay heb gekookt, vooral omdat ik het grootste deel van dit jaar met mijn eigen boek bezig ben, maar de recepten die ik heb gekookt waren stuk voor stuk geweldig en hebben me nog vrijpostiger gemaakt met mijn gebruik van MSG en vissaus.
De reden dat ik van dit boek hou, is omdat alle recepten verrukkelijk, verwarmend en vaag vertrouwd klinken voor iemand met Indonesische roots. MiMi heeft een (voor mij ) herkenbare persoonlijke geschiedenis geschreven over opgroeien in een diaspora, met alle verschillen tussen eten thuis versus wat de norm is in het land waar je opgroeit, de zoektocht naar ingrediënten en het ’terug’ reizen (iets dat ik nog niet heb gedaan) die dat met zich meebrengt.
In die zin raakte Mandalay mij diep. Ik heb er tot nu toe twee of drie recepten uit gekookt ze waren allemaal naast heel erg lekker ook nog eens verrassend makkelijk om klaar te maken. Beter kan het niet.
Vanja van der Leeden – Indorock
De interpretatie van de Indonesische keuken stond in Nederland al decennia stil. Gevoed door nostalgie naar ons voormalige thuis, of de huizen van onze grootouders (zoals in mijn geval), was wat we tot Indorock aten vooral een Nederlandse koloniale interpretatie van Indonesisch eten uit de jaren 30 tot 40, met het soort tweaks dat een diaspora maakt als ingrediënten niet direct voorhanden zijn.
Vanja reisde door het Indonesië van nu en heeft de moderne smaken voor ons mee teruggebracht, met daarbij een gezonde dosis van haar eigen ideeën en inspiraties toevoegde. In Indorock licht ze de vele chef-koks, restaurants en mensen die ze daar ontmoet heeft uit. Wat het voor mij echt afmaakt, zijn ogenschijnlijk kleine als deze en het uitleggen van het verschil tussen ‘Indisch’ en Indonesisch en het gebruik van de moderne Indonesische spelling, in plaats van de Nederlandse koloniale spelling die hier nog steeds de norm is.
Ik deelde eerder het recept voor bubur ketan hitam uit Indorock.
Kris Yenbamroong – Night+Market
Een ander boek waar ik nog niet veel tijd voor heb gehad om uit te koken, Kris Yenbamroong’s Night + Market. Een ontzettend fijn geschreven en feestelijk boek. Kris viert niet alleen zijn grootmoeder en ouders, die ooit het eerste Thaise fine dining restaurant in LA openden, maar benadrukt ook het regionale karakter van de Thaise keuken, waar in het verleden de Thaise keuken vaak op één hoop werd gegooid.
Combineer deze persoonlijke geschiedenis met een grondige kennis van koken, het vermogen om dit te vertalen naar bruikbare en werkbare recepten voor thuis, wijnadvies en eer voor iedereen die met hem werkt of recepten met hem gedeeld heeft, en ik denk echt dat Kris een kookboek heeft geschreven zoals het hoort te zijn. Alleen al door het te lezen vrolijk je enorm op, ben je beter geïnformeerd en krijg je zin om een fijne maaltijd te delen.
Margarita Carillo Arronte – Mexico The Cookbook
Hoewel ze altijd een beetje klinisch van aard zijn heb ik een ongezonde obsessie met de Phaidon landenreeks. Maar als ik er één moet kiezen, dan is Mexico The Cookbook denk ik de bestie keus.
Terwijl ik in sommige edities verdrink in de hoeveelheid recepten, is dit boek (met zijn prachtige cover) bijzonder goed gestructureerd. Hierdoor is het een stuk makkelijker om recepten te vinden die aantrekkelijk zijn om te koken. Of misschien ga ik gewoon erg hard op de Mexicaans keuken. Hoe dan ook, ik kook hier vaak uit. Veel de recepten staan inmiddels standaard op tafel. Er is een bonensalade met champignons en kaas die perfect is voor onderweg en ik hoop echt de tres leches cake hier snel eens te delen.
Dat was het. Mijn top 7 favoriete kookboeken minus alle andere waar ik van hou. Wat zijn je favoriete kookboeken? Laat het me weten in de comments!
Een van mijn grote favorieten is ‘Vers uit de tuin’ van Sarah Raven. Nadat ik een junkfood maal heb gegeten (gisteren een flammkuchen, belegd met kebabvlees van de kebab meister van de Dappermarkt en versierd met gekarameliseerde rode ui), heb ik de volgende dag vaak zin in veel groente. Met Raven’s boek is het dan eigenlijk altijd wel raak: enorm veel keuze, alles vrij simpel te maken en erg smakelijk. Het is het kookboek waar ik het vaakst op teruggrijp (nee, niet alléén voorafgegaan door junkfood 🙂
Vanavond wordt het knolselderijsoufflé: ontzettend lekker!